De kracht van de crowd, in het tijdperk van nu.

De verbluffende kracht van netwerken is niet nieuw. Al in 1967 ontdekte Stanley Milgram hoe we eigenlijk allemaal deel uitmaken van een gigantisch netwerk (1). Binnen dat netwerk van mensen, zo zag Milgram, zijn we hoogstens zes connecties van elkaar verwijderd. Later is deze theorie ook wel The six degrees of seperation genoemd: iedereen ter wereld is hooguit zes connecties verwijderd van iedere andere willekeurige persoon. En Facebook heeft die zes stappen inmiddels al tot vier terugbracht (2). Binnen vier connecties of minder ben je dus al bij de Dalai Lama, Richard Brandsom of iedere andere wereldburger.

Hoe mooi zou het zijn als je de kracht van de hyperconnected mensheid zou kunnen gebruiken om geweldige acties en plannen te realiseren? Toen vlucht 370 van Malayian Airlines in maart 2014 plotseling verdween, werden via online netwerken binnen korte tijd 8 miljoen vrijwilligers gemobiliseerd. Deze crowd besteedde bij elkaar opgeteld meer dan 20.000 jaar aan vrijwilligerswerk in de vorm van het analyseren van satellietbeelden. Zo maakten ze het onmogelijke mogelijk: een gigantisch deel van de oceaan werd systematisch afgezocht op zoek naar het vliegtuig (3). Aan online encyclopedie Wikipedia hebben inmiddels meer dan 30 miljoen mensen zo’n 100 miljoen uur samengewerkt om hun kennis te bundelen in meer dan 34 miljoen artikelen in 288 talen. Zo maakten ze meest uitgebreide encyclopedie ooit (4).

De crowd liet via Tripadvisor meer dan 385 miljoen recensies achter van steden, bezienswaardigheden en horeca: je hoeft niet langer af te gaan op die ene recensent of expert, maar op de gebundelde ervaring van duizenden mensen. We gebruiken die online netwerken vervolgens om onze offline spullen te delen. Snappcar laat onze auto’s delen en Camptoo onze campers. En zo kunnen wij nog wel even doorgaan.